Vandaag gaan we naar Prabartak, het tehuis voor geestelijk
en gehandicapte jonge volwassenen. Het lijkt daar altijd feest, iedereen is
daar altijd welkom en echt iedereen wordt daar met open armen ontvangen. Je
knuffelt je helemaal suf, heerlijk!
We zijn vandaag met veel, Bob wilde ook graag mee, dus we
moeten zelfs met twee taxi’s. Met zes personen in een taxi lukt nog wel
(alhoewel officieel niet toegestaan), zeven personen is echt teveel.
Onderweg zien we hoe de stad zich opmaakt voor het aankomend
Diwali. De bouw van de pandals (soort tijdelijke tempels) is in volle gang en
op de stoep worden de godenbeelden geschilderd. Overal worden lichtjes
opgehangen, het lijkt soms wel kerst! Aanstaande dinsdag is het zover, dan zal
heel de stad oplichten van alle diwaliversieringen.
tijdelijke pandels verrijzen in de stad voor Diwali |
Als we bij Prabartak aankomen, krijgen we toch een minder
goed bericht te horen. Meneer Gaungaly, die het tehuis runt, heeft onlangs een
herseninfarct gehad en is zojuist, na een operatie, thuis gekomen uit het
ziekenhuis. Jannie spreekt heel even met hem en het gaat gelukkig goed met hem.
Het was kantje boord, dankzij de oplettendheid van zijn dochter, leeft hij nog.
Hij wil eigenlijk gelijk uit bed komen om een kwitantie te typen voor ons, maar
Jannie ‘beveelt’ hem te blijven liggen. Die kwitantie kan ook op een later
tijdstip in de week. Het toont wel de gedrevenheid van de man … We wensen hem
uiteraard heel veel beterschap en een goed herstel !
De bewoners van Prabartak zijn inmiddels allemaal goede bekenden
geworden. Vorig jaar is de jonge Sabuj hier opgenomen, een jongen van ongeveer
10 jaar oud. Hij is een stuk jonger dan de andere bewoners, maar hij lijkt hier
inmiddels helemaal op zijn plek. We zien hoe goed hij vooruit is gegaan sinds
vorig jaar. Jammer dat we zijn progressie niet kunnen bespreken met meneer
Gaungaly, maar dat komt vast een andere keer nog wel. (Voor de nieuwsgierigen
onder ons, lees hier : http://stichtinghelp2help.blogspot.in/2011/10/sabuj-groen-omdat-hij-zo-jong-is.html het verhaal van Sabuj.)
Sabuj |
Jannie betaalde voorheen uit haar stichting Help India
Helpen de medicatie voor deze jongeren van Prabartak en (uiteraard) hebben wij,
na het samengaan, als Stichting Help2Help, deze verplichting overgenomen. Je kan door de jaren goed zien wat deze
medicatie doet voor de jongeren. Bewoners die een aantal jaren terug nog
volledig onaanspreekbaar waren, zorgen nu voor anderen en maken gemakkelijk
contact met je.
De rest van het verhaal vertellen we deze keer aan de hand
van de foto’s … die spreken toch altijd meer dan woorden …
ook hier een lesje over Nederland, de klompen vinden ze allemaal reuze interessant ! |
Titi durft eerst niet, maar als ik haar even help, 'schaatst' ze met de klompen voor de ruimte |
en ook hier gaan we tulpen maken ! |
hij heeft het begrepen, oranje boven !! |
Arjun, onze kunstenaar |
uiteindelijk gaan alle tulpen in twee prachtige vazen, we vertellen ze deze aan meneer Gaungaly te geven |
en uiteraard hoort het dansen na de les er helemaal bij ! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten