Afgelopen maandag ben ik (Willeke) aangekomen in Calcutta en
vandaag was het tijd om het RCFC (centrum waar kinderen met een vergroeiing
geopereerd worden en kunnen revalideren) te bezoeken. Kijken hoe het gaat en
hoeveel kinderen er op dit moment zijn.
De fysiotherapeute houdt spreekuur vandaag en dat betekent
dat eerder geopereerde én gerevalideerde kinderen terugkomen voor een check-up.
Ouders worden hierbij tegens begeleidt in hoe ze de kinderen kunnen helpen met
het doen van oefeningen om het genezingsproces te bespoedigen. Het is gezellig
druk.
Het is leuk om iedereen weer te zien. Kakali praat me bij
over de laatste gebeurtenissen. Er is veel gaande, veel nieuwe plannen en
nieuwe ideeën, het RCFC bruist op het moment. Zo zijn ze druk bezig om bepaalde
faciliteiten ook voor patiënten van buitenaf beschikbaar te stellen, om zo weer
geld bijeen te verzamelen om de kinderen te kunnen opereren. Daarnaast komen er
volgende maand maar liefst 25 kinderen uit Afghanistan voor hun operatie! Ook
worden er voorbereidingen getroffen voor een medical camp wat volgende week
plaats zal vinden, dit om potentiële patiëntjes op te sporen.
Vandaag worden er maar liefst 5 kinderen geopereerd. Als ik
op de ziekenzaal aankom, is er eentje net teruggekomen, de kleine ligt zijn
roes nog uit te slapen. Vier kinderen zijn straks aan de beurt. Twee zijn nog
klein, ze beseffen het nog niet goed, al weten ze wel dat er iets te gebeuren
staat. Vanmorgen kregen ze geen ontbijt en hun mama is zenuwachtig. Twee wat
oudere kinderen beseffen heel goed wat er gaat gebeuren en ze lachen me nerveus
toe. Ik probeer ze een hart onder de riem te steken door ze te vertellen dat
alles goed komt, maar ja, ik hoef het niet te ondergaan…
Dit zijn Arifa, Ramjan en Arman. Arman is vorige week al
geopereerd, je ziet ook dat hij er ontspannen bij zit. De andere twee ‘moeten
nog’. Ze zijn zenuwachtig en geef ze eens ongelijk. Beide moeten een wat meer
complexe operatie ondergaan, ze hebben problemen met hun knieën.
Dit is Madhabi, op schoot bij haar moeder. Ze weet niet goed
wat er gaat gebeuren, maar ze beseft wel dat er iets gaande is.
Er zijn ook een aantal kinderen die al eerder geopereerd
zijn. Veel kleine kinderen gelukkig, want hoe eerder in hun jonge leventje de
operatie kan plaatsvinden, hoe beter de kans op volledig herstel.
Dit is Gopal, hij is al geopereerd en wacht tot het gips
eraf mag. Gelukkig is er met zijn andere voetje niets aan de hand, dus na de
revalidatie mag hij lekker weer naar huis. Hij is de gangmaker van het RCFC,
heeft duidelijk heel veel pret.
En dit is Henna, de prinses van het RCFC. Ze heeft/had twee
klompvoetjes, haar andere voetje moet nog geopereerd worden. Een heerlijk
meisje.
Altijd als ik hier wegga, ben ik blij. De mensen die hier
werken zijn zo goed voor de kinderen, ze behandelen ze alsof ze van hunzelf
zijn. Zaterdag probeer ik weer langs te gaan, even kijken hoe het met de
kinderen gaat die vandaag geholpen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten