Vandaag was een heerlijke dag ! Vanmorgen rustig aan gedaan, lekker ontbeten in ons eigen kleine kamertje met het zonlicht wat door de kapotte en gescheurde gordijnen voorzichtig naar binnen komt en de ventilator boven ons hoofd die de warmte draaglijk maakt.
Daarna even naar Oxford gelopen, dit is een prachtige boekwinkel met bijna allemaal engelstalige boeken. Ik weet niet of je het grappig of schaamteloos moet noemen, laten we het op 'interessant' houden, Mein Kampf van Hitler ligt hier op dezelfde boekentafel als het dagboek van Anne Frank ...
Maar goed, we waren op zoek naar twee boeken voor Rosalie, maar ze hadden ze geen van beiden, dus met lege handen zijn we weer vertrokken.
Om 1 uur 's middags werden we met de taxi opgehaald door Rosalie, Jannie en Camilla voor ons zaterdagmiddagse uitje naar Prabartak. Het is zo leuk om daar les te geven, ze vinden alles geweldig wat je doet en ze ontvangen iedereen met zoveel gastvrijheid, zoals Rosalie het zegt 'unconditional love'. Altijd heerlijk om daar te zijn. Volgens Alok (een Indiase vriend van Rosalie die haar lessen vertaald) waarderen ze het zo dat wij ze als normale mensen behandelen. Voor ons heel normaal, maar voor hier jammergenoeg niet.
Zo ook deze keer weer. We hebben onze Nederlandse les nog een keer herhaald. Twee jaar geleden deden we deze hier ook, maar dat zijn ze allang weer vergeten. Ze bewonderen Beatrix en Maxima (en natuurlijk maken we ook hier weer een tijdelijk koningskoppel met de kroon en de tiara) en uiteindelijk maken we de inmiddels 'beroemde' tulp. En wat zal ik ervan zeggen, er zitten weer vrij unieke exemplaren bij !
Na afloop wordt er gedanst en gezongen en met een hoop positieve energie verlaten we Prabartak. Er wordt hier echt goed werk gedaan, vergeleken met ons bezoek van twee jaar geleden zijn heel veel bewoners echt vooruit gegaan !
Hierna laten we ons afzetten bij Reena en Ashit. Jannie en Camilla gaan verder naar Sudderstreet, we spreken af elkaar zeker nog een keer te zien deze week. Bij Reena worden we zeer hartelijk ontvangen. Ze is helemaal door het dolle heen dat we haar thuis bezoeken. Ook Ashit glundert helemaal, maar eigenlijk doet hij dat altijd, een erg positieve jongeman die met hart en ziel voor de scholen van Prayrona werkt !
We mogen even uitrusten, krijgen thee met biscuitjes en we geven ze hun begin voor de bibliotheek van Prayrona 3. Binnenkort wordt een nieuw gebouw aangekocht voor een nieuwe school. Het is een redelijk groot gebouw en er is plaats voor een kleine bibliotheek. Een avontuurlijk plan, want kinderen zijn hier helemaal niet gewend om boeken te lezen. Maar het verdient zeker een kans ! Dus wij hebben een aantal boeken uitgezocht, een atlas met informatie over diverse landen, een paar boeken voor kleine kinderen met het alfabet, nummers, tegenstellingen, etc. Reena en Ashit zijn er helemaal blij mee. Daarna laat hij ons trots de tekeningen zien van het gebouw. Rosalie kent het gebouw nog niet, zo lang de koop nog niet officieel is, laat zij haar witte gezicht (zoals ze zelf zegt) niet zien, want dan zou het gebouw ineens wel eens veel duurder kunnen worden ! Halverwege november passeert het waarschijnlijk bij de notaris, dus dan kunnen de concrete plannen gemaakt worden. Op google-earth laat Ashit trots zien waar het is, ze zijn werkelijk razend enthousiast. Een deel van het Help2Help budget zal gebruikt worden om deze nieuwe school te voorzien van bankjes, schoolmateriaal, schoolborden, etc.
Om een uur of zes (hollandse tijd !) komt het eten op tafel. Ashit en Reena hebben werkelijk heerlijk gekookt ! Vis, kip, dahl, rijst, salade het smaakt allemaal even goed en eigenlijk mogen we niet weg voordat alles op is. Maar dat gaat zelfs ons niet lukken. Het is natuurlijk veel te veel ! Maar eerlijk is eerlijk, hier zouden we elke dag wel willen eten.
Rond een uurtje of 9 gaan we met de taxi weer naar ons hotel. Met een hoofd vol indrukken (en snot, ik ben nog steeds erg verkouden) gaan we naar bed. Wat is het toch goed dat er mensen als Reena en Ashit bestaan, met heel hun hart en ziel zetten ze zich in voor de minder bedeelde kinderen, het zijn onze helden van vandaag !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten