Eerste levensteken Calcutta !

Het heeft even geduurd, maar hier eindelijk dan toch een teken van leven uit Calcutta ! Om bij iedereen alle zorgen weg te nemen : het gaat prima, we zijn niet ziek, maar we hebben de eerste dagen gewoon even de tijd genomen om te wennen en uit te rusten van de beslommeringen van thuis.

De aankomst afgelopen dinsdag ging uiterst ‘gladjes’, bijna geen rij bij de visumcontrole, onze koffers kwamen bijna als eerste van de band en mr. Khan stond ons met een grote glimlach op te wachten. We waren dus redelijk vroeg in ons hotel en de kamer was ook al klaar, super dus ! Zo hadden we mooi de tijd om even te gaan liggen (en in slaap te vallen).

’s Middags om een uur of 2 zijn we richting Sudderstreet gelopen, we hadden al contact gehad met Rosalie en Jannie en zouden samen gaan lunchen. Zo gezegd, zo gedaan, het was leuk om ze weer eens te zien, het is zeker ook gezellig dat Jannie hier is ! Gelijk alle nieuwtjes omtrent de projecten besproken, alles loopt gelukkig goed en er zijn volop nieuwe plannen. Zo zijn ze momenteel bezig om te kijken of we met microkredieten kunnen werken, zodat de vrouwen die het vocational programma afronden, wellicht voor zichzelf kunnen beginnen. Fantastisch toch ?!

Uiteraard kwam ook de bouw van de nieuwe Praroyna-2 school ter sprake. Morgen (woensdag) gaan Ashit en Reena naar de rechtbank om de eigendomsoverdracht te regelen. Maar tijdens het gesprek met Rosalie bleek dat wellicht niet alles verloopt zoals wij (en de mensen in Grijpskerke) in gedachten hadden. Er ontstond een hele discussie en om een lang verhaal kort te maken, Erik en ik hebben gelijk een taxi genomen om naar Reena en Ashit te gaan om te kijken hoe het verhaal precies in elkaar steekt. We hadden geen tijd te verliezen, als het niet gaat zoals de bedoeling is, zouden we de afspraak met de rechtbank moeten verzetten of zelfs cancellen, maar die is morgen al ! Dus beetje panieksituatie, hier hadden we niet op gerekend op onze eerste dag.

Met een uur waren we bij Reena en Ashit. We werden zoals vanouds onthaald als familie, wat een lieve mensen zijn dit toch. Ze hebben het momenteel erg druk met het regelen van de nieuwe school, een zoon van Reena gaat over twee weken trouwen en hiervoor moet nog veel geregeld worden en er moet een toneelstuk voorbereid worden … maar ze laten hier niets van merken. We krijgen thee en praten over de eigendomsoverdracht van morgen. Het probleem wordt veroorzaakt door ‘de club’ die al jaren gebruik maakt van hetzelfde gebouw waar wij onze school in houden. Deze club wil straks ook gebruik blijven maken van ons schoolgebouw. Maar hoe het juridisch allemaal in elkaar steekt, weet Ashit ook niet precies, maar hij had (toen wij in de taxi zaten) de advocaat al gebeld om een afspraak te maken voor nog dezelfde avond. Dus een aantal uur later zaten we in een wazig kantoortje met dikke dossiers met een dikke laag stof, boeken die al 100 jaar de kast niet uit waren geweest … en een blije advocaat (die natuurlijk gelijk dollartekens in zijn ogen kreeg toen hij ons zag). Wij hebben onze vragen op tafel gegooid en de advocaat heeft duidelijk uitgelegd hoe het precies in elkaar steekt. De eigendom van zowel de grond als het gebouw gaat van de vorige eigenaar (een bedrijf) over naar Praroyna. Niets meer, niets minder. ‘De club’ heeft juridisch totaal geen zeggenschap. Ashit en Reena mogen zelf bepalen of ‘de club’ wel of geen gebruik gaat maken van een deel van de school als de schooltijden voorbij zijn, maar dat zijn zorgen voor later. Gerustgesteld gaan we naar huis, de afspraak bij de rechtbank kan gewoon doorgaan !

’s Nachts slapen we als een os, de eerste dag heeft een hoop energie gekost ! Gelukkig vandaag geen plannen of afspraken, dus we kijken een beetje rond. Ontdekken een nieuw koffiezaakje (met fatsoenlijk toilet !) in Parkstreet en kwijlen even bij Sasha (is een superleuk winkeltje). We eten en drinken wat, kortom een relaxte dag.

De kranten hier praten niet anders dan over het komende bezoek van Obama aan India (hij komt vast niet naar Calcutta). Ons oog valt op een kranteartikel, ‘private means 70’. Het komt erop neer dat Obama de eerste avond van zijn bezoek een privédinner had gevraagd met de president en zijn vrouw. Gewoon even lekker bijkletsen met z’n vieren. Maar ja, privé in India betekent heel iets anders, totaal zullen er dus ongeveer 70 mensen aanwezig zijn. Leuk is dat ze er zelf wel de humor van inzien, maar of Obama dat ook ziet …

Natuurlijk hebben we contact gehouden met Reena en Ashit en aan het eind van de dag was alles voor elkaar. Tenminste, ze gaan nu blijkbaar alle stukken controleren en as maandag kunnen ze eigendomsakte ophalen. Het blijft dus nog even spannend !!

Donderdag zijn we weer naar Reena en Ashit gegaan. Rosalie is ook mee, want we moeten vergaderen over het budget voor 2011. Ze hebben heerlijk gekookt, we beginnen dan ook met een smakelijke lunch. De kado’s die we mee hebben gebracht vallen in de smaak, het delfs blauw doet het goed in India !



Na de lunch komt de monteur hun busje nog even repareren, de accu was stuk. De monteur moet dan wel even opgehaald worden (met de motor van Ashit) en komt dan met een klein tasje met gereedschap en een nieuwe accu (hij was al eerder geweest om te kijken wat er aan de hand was) om deze er ter plekke in te zetten. Ashit brengt hem weer terug en Erik zet de accu nog even wat beter vast. Ondertussen beginnen we de vergadering en alles is gelukkig al goed voorbereid. We besluiten een deel van het (pre)vocational programma voor onze rekening te nemen en Reena en Ashit zijn hier erg blij mee. Zo hoeven ze zich hierover voorlopig geen zorgen meer te maken.


En vandaag is het vrijdag, Diwali ! Diwali is het ‘lichtjesfeest’ en de hele stad is versierd met (gekleurde) lampjes, overal staan tempels met de hindoegod Kali en al een paar dagen hoor je het vuurwerk. Het is net als bij ons, velen kunnen niet wachten met het afsteken totdat het echt de bedoeling is. Wat er precies gaat gebeuren allemaal weten we niet, vanmorgen hebben we nog even gewinkeld en de meeste winkels zijn wel gewoon open, maar iedereen is wel op zijn mooist, prachtige sari’s komen voorbij, de mannen zijn veelal traditioneel gekleed, beetje zoals kerst bij ons. Vanavond schijnt er een vuur op Sudderstreet te zijn, we zijn erg nieuwsgierig, het is een vrij smal straatje en om daar nu een vuur te gaan maken ?? Maar goed, we zullen het zien.

Vanaf zaterdag gaan we bij de projekten zelf langs, de vergaderingen zijn nu zoals goed als achter de rug, dus vanaf dit weekend gaan we heerlijk lol beleven met de kinderen en natuurlijk kijken hoe het met ze gaat !!

To be continued ….