R.C.F.C., weer al zo’n bijzondere plek in Kolkata. En lekker dichtbij ons guesthouse, we kunnen er met het openbaar vervoer naar toe. Deze ochtend (afgelopen donderdag) nemen we de metro (1 halte verder) en gaan we van daaruit met de autorickshaw (zeg maar tuk-tuk) verder. Met een half uurtje lopen we al naar het R.C.F.C.. Waar we uitstappen is altijd een kleine markt met groente, vis en verse kip L.
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
We lopen door richting het R.C.F.C. een paar minuten vanaf de autorickshaw-halte.
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
Bij het R.C.F.C. worden we hartelijk ontvangen. Kakali neemt ons mee naar de school binnen het complex, maar huh? Waar zijn de kinderen? Ze zegt dat er deze ochtend een speciale ceremonie is voor Jane Webb, zij is de oprichtster van het R.C.F.C. en vandaag is haar sterfdag. Deze wordt met een speciale hindoe-ceremonie herdacht. Even later zitten we bij de ceremonie. Indrukwekkend. Voor staat een portret van Jane Webb en een portret van Sai Baba. Er worden mantra’s gezongen, muziek gemaakt en er wordt in de handen geklapt. De kinderen doen mee, maar vinden ons ook wel erg interessant. We voelen ons een beetje indringer. Uiteindelijk is de ceremonie klaar en krijgt iedereen een tikka op het voorhoofd. Deze ceremonie is een onverwachts kadootje, mooi om eens mee te maken.
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
Daarna krijgen we thee geserveerd en gaan we naar de school. Het aantal kinderen dat de lessen mee kan maken, is niet groot, maar dat geeft niet. Des te meer aandacht kan je ze geven. Kakali leest het verhaal voor van ‘Kikker is een held’. Ze doet het met vuur en maakt het verhaal mooier en groter dan in het boekje staat. De kinderen genieten.
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
Daarna maken we met potlood en verf een mooie tekening. Kakali is een creatieveling en ze verft de handjes met een kwast met verschillende kleuren verf, waardoor we wel hele mooi vlinders krijgen!
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
Sam Sum Minj is er ook bij. Hij is ongeveer drie maanden geleden geopereerd (met behulp van een bijdrage van Help2Help). Er moet nog een brace voor hem gemaakt worden en dan mag hij naar huis. Het is een ondeugend kereltje, we moeten erg om hem lachen. Een gangmakertje, een lekker ventje.
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
Hierna brengen we een bezoek aan de ziekenzaal. Daar liggen de kindjes die geopereerd zijn en die nog niet in staat zijn om naar school te gaan. Hier ligt ook Subham, hij heeft zo’n drie maanden geleden zijn eerste operatie gehad. En in de tussentijd ook de tweede. Hij had/heeft knieën die achtstevoren staan, beetje rare omschrijving (ik ben medisch niet onderlegd, sorry), maar zijn benen bogen de verkeerde kant op. Hij heeft zeker nog een derde operatie nodig en wellicht zelfs een vierde. Hij is gelukkig opgewekt en hij is blij dat we er zijn. Een mooie en moedige jongen.
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
We gaan elk bedje even langs, iedereen even aandacht, even een knuffel. Alle kinderen zijn even bijzonder. En dan krijgen drie kindjes een apart schort/kleed aangeknoopt, ze worden straks geopereerd. Heel bijzonder en het gaat hier zo anders als bij ons. De jongste twee blijven lachen, het is hun tweede klompvoetje waaraan ze vandaag geholpen worden en ze beseffen (nog) niet wat er gaat gebeuren. Het oudere meisje beseft heel erg goed wat er gaat gebeuren, het is ook haar tweede klompvoetje en ze is zenuwachtig. We steken haar nog even een extra hart onder de riem en vijf minuten later zijn ze alledrie op weg naar de operatiekamer.
 |
| Khurshida, zenuwachtig voor de operatie
(foto gemaakt door Lyzian) |
 |
| de kleine Sania, zich van geen kwaad bewust
(foto gemaakt door Lyzian) |
 |
| en de kleine Subhojit
(foto gemaakt door Lyzian) |
We worden nog even uitgenodigd op het kantoortje van de directie. P.K. Das (een oude bekende) komt ook nog even langs en al snel is het gezellig. Wat een fijne mensen werken hier toch. Je voelt hier werkelijk de liefde die deze mensen voor de kinderen hebben, heel bijzonder.
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
 |
| Kakali en P.K. Das
(foto gemaakt door Lyzian) |
Met de autorickshaw gaan we weer richting het metrostation. Op de hoek zien we een priester staan, hij heeft boekjes liggen en ook glinsterende ‘pakketjes’, geen idee wat het is. We besluiten het te vragen. De priester spreekt een half (eigenlijk een kwart) woord Engels, maar er staat iemand bij die wel een half woord engels praat. Bij elkaar dus drie-kwart, dan kom je een eind. Het blijkt iets te zijn wat je beschermt tegen onheil, mmm, daar ben ik wel voor in. Het kost 51 roepies (?!?) en ik moet er wel mee naar de Hooghly rivier om er twee druppels water op te laten vallen. Dan werkt het beter. Tja, ik koop het toch, ik vind het leuk. En dan pakt de priester een briefje waarop hij zijn naam en telefoonnummer schrijft en daaronder ook de naam van het pakketje! Dat is handig. Thuis heb ik het opgezocht in google. Het is een afbeelding van ‘hanuman yantra’ en het beschermt tegen ALLE gevaren die je tegenkomt, het stopt alle problemen op allerlei gebied. Mmm… toch maar eens kijken of we een bezoekje aan de Hooghly kunnen brengen!
 |
| (foto gemaakt door Lyzian) |
 |
| blij met een smsje van het thuisfront :-)
(foto gemaakt door Lyzian) |
Weer een dag vol indrukken, het is haast verslavend. ’s Avonds vallen we als vanzelf in slaap, maar dan wel onder twee dekentjes, want ’s avonds wordt het al aardig fris/koud hier, heerlijk!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten