Vanochtend ga ik (weer) naar de Prayona-2 school, toch wel een beetje mijn favoriete schooltje. De kinderen zijn schatten, ik ken redelijk veel van hun persoonlijke verhalen, we gaan hun schoolgebouw vernieuwen en Ashit zijn hart ligt hier. Allemaal redenen om het ook mijn favoriet te laten zijn, al is dat zeker ook gevoelsmatig zo en eigenlijk niet te beredeneren.
Maar ik ben ook wel een beetje zenuwachtig, ik ga voor het eerst een lesje doen in mijn eentje en ik hoop maar dat dat gaat lukken. Ashit is er om me te helpen en ook twee leraressen, dus eigenlijk kan er niets mis gaan.
Vandaag gaan we ‘open-mond-kaarten’ maken. Maura heeft samen met haar kinderen wat voorbeelden voor me gemaakt en die hangen we op de kast. Daarna leg ik stap voor stap uit hoe de kaart gemaakt wordt, de kinderen volgen me gedwee en de kleinsten worden geholpen door de juffen of door mij. Eigenlijk gaat het best goed en redelijk snel zit iedereen te kleuren en te tekenen.
Na afloop maak ik een foto van iedereen met zijn kaart en hangen we de kaart op de kast, de oudere meiden helpen hierbij.
Zo kan iedereen van elkaar zien wat ze gemaakt hebben. Er wordt druk naar de kaarten gewezen en over de kaarten gepraat, leuk om te zien.
Pfff … missie geslaagd …
En dan gaan de kleden op de grond aan de kant, wat zou er gebeuren ? Ashit doet de deuren dicht en dan gaat de tv aan. Deze tv is niet van de school, maar van de ‘club’ die de ruimte ’s avonds gebruikt als er geen school is. Maar blijkbaar mag de school hem ook gebruiken. De zender MTV India wordt opgezocht en voor ik het weet lijkt het wel disco ! Ashit probeert eerst nog de tv af te schermen met een stuk karton, maar dat vinden de kinderen niet leuk, ze willen dansen en doen dat door de dansers op tv na te doen ! Ze moeten wel kunnen kijken dus ! En het is geweldig, de kinderen gaan helemaal uit hun dak. Twee jonge meiden (Bollywood actrices to be) dansen de benen van onder hun lijf en zijn de sterren van de ochtend. Uiteraard moet ik ook even meedoen en maak ik een paar indrukwekkende draaiingen met mijn heupen, ik gooi mijn armen een paar keer in de lucht en de kinderen vinden het prachtig. Als er een video komt waarbij een vrouw innig met een man danst, zapt Ashit dit snel weg, hij vindt dit niet gepast voor de kinderen. Maar wat een feest zeg, echt iedereen geniet!
En dan is het tijd om te gaan. Ik realiseer me ineens dat dit waarschijnlijk de laatste keer is dat ik in dit schoolgebouw sta, strakjes wordt dit gesloopt en komt er een nieuw gebouw. Dat is fantastisch natuurlijk, maar ik zal deze oude krakkemikkige bende best missen. De tranen biggelen over mijn wangen en spontaan komen de kinderen naar me toe. Ze willen allemaal een knuffel en de meiden vegen de tranen van mijn gezicht. Erg lief, normaal zijn ze niet zo knuffelachtig, maar nu willen ze allemaal een ‘grouphug’! Daarna escorteren ze me naar de taxi en zwaaien ze me uit.
Hoe zal het er volgend jaar allemaal uit zien ? Hopelijk staat het nieuwe gebouw er dan, eind november beginnen ze met slopen en daarna wordt gelijk het nieuwe gebouw gebouwd. Deze kids verdienen het om in een schoon en licht gebouw les te krijgen. Nu is het zo vies en oud en zo donker, en als de buurt gaat ‘koken’, stik je bijna in de school, alle rook komt dan zo naar binnen door alle kieren en gaten. Dat zal straks allemaal anders zijn, ik kan haast niet wachten !!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten